گزارش گروه استان‌های موج خبر، مهرداد ویس کرمی نماینده مردم خرم آباد در مجلس شورای اسلامی با جمعی از دانشجویان علوم پزشکی کشور درباره لزوم اجرای طرح ظرفیت افزایش پزشک به گفتگوی تفصیلی نشست. متن این گفتگو به شرح زیر است.

در ابتدا بفرمایید با توجه به وقوع بحران کرونا، مشخص شد که توان ارائه خدمات پزشکی، به دلیل کمبود ظرفیت جذب پزشک نامحدود است، به همین دلیل به نظر شما نباید ظرفیت جذب پزشک افزایش یابد؟ و به نظر شما دلیل مقاومت وزارت بهداشت در برابر افزایش ظرفیت پزشک در کشور چیست؟ 

اجازه بدهید مسئله را از منظر خودم بطور کلی باز کنم. مشکل کمبود پزشک از آنجایی اغاز می‌شود که منِ نماینده مردم احساس می‌کنم که پزشک به تعداد کافی مخصوصا در حیطه فوق تخصص و بعدهم تخصص و بعد پزشک عمومی در دسترس، برای رفع نیاز وجود ندارد و یا اگر هم هست تعداد کم هست. مشکل بعدی این هست که آیا این کمبود محصول  تربیت تعداد کم پزشک است؟ یا پزشکان فعال ما کم هستند؟ متاسفانه ما آمار خیلی دقیقی از پزشکانی که به صورت مستقیم در کار پزشکی هستند نداریم. چون گاهی شماره نظام پزشکی‌های صادر شده را ملاک قرار می‌دهیم؛ برای مثال خود بنده که الان نماینده مجلس هستم قبلش هم استاد معارف بودم و ۶و۷ سال بعدازفارغ التحصیلی در حد کشیک کار کردم، که  ما  را هم جز آمار پزشکان حساب می‌کنند. 

خب پس چه باید کرد؟!

بنظرم قبل از آنکه بحث افزایش ظرفیت پزشکی رو مدنظر قرار بدیم باید این را بررسی کنیم که چرا پزشکان ما که تعداد زیادی هم هستند وارد حرفه پزشکی می‌شوند و بعد جای دیگه می‌روند. این یک‌علت هست که باید رفع بشود.آیا از دست مردم ناراضی‌اند؟ آیا شرایط کاری برایشان فراهم‌ نشده؟ و بعد اینکه آیا پزشکانی که متعهد به مناطق محروم‌اند آیا آیین نامه درستی دارند؟  خب باتوجه به تفاصیل عرض شده ما به یک اقدام چند وجهی نیاز داریم. یک وجهش تعداد افزایش ظرفیت رشته‌های علوم پزشکی هست. بنظر می‌آید که ساختار درمان کشور و ساختار خدمت رسانی پزشکی، یک ساختار بیماری هست و مشکل دارد و مشکل اصلی هم این هست که سیستم ارجاع در مملکت ما خوب اجرا نمی‌شود و مردم آنچنان که باید درست به سمت پزشکان هدایت نمی‌شوند و گاهی برای یک مشکل سرماخوردگی حتما به متخصص یا فوق تخصص مراجعه می‌کنند؛ بنابراین حتما باید علت‌ها را استخراج کنیم. تعداد پزشکان فعال را استخراج کنیم و با توجه به ظرفیت‌ها و هزینه‌ها راهکار‌ها ارائه شود.
ما در آینده پیری جمعیت داریم و با توجه به میزان کاهش امید به زندگی بیماری‌ها افزایش میابد و نیاز بیشتری به کادر درمان و پزشکی داریم. حالا باید سر اینکه آن زمان به پیشگیری بیشتر نیاز داریم یا به درمان و اگر درمان هست خدمات درمانی را در چه سطحی می‌طلبد.

یک مطلب دیگر، دروس اضافه در دوره تحصیل پزشکی هست که عمر افراد را می‌گیرد. ما در آموزش پزشکی‌مان هم باید یک بازنگری کنیم. همه این‌ها باهم می‌شود حل مشکل کمبود پزشک مورد نیاز.

با وجود توزیع نامناسب و پزشکان مهاجر و پزشکانی که طبابت نمی‌کنند باز سرانه پزشک نسبت به ۲۵ کشور منطقه پایین است و رتبه بالای ۲۰ را دارد. سرانه پزشک متخصص ایران ۴.۵ به ازای ۱۰ هزار نفر است. این در حالی است که میانگین سرانه کشور‌های اروپایی ۲۶ است. نظر شما در این باره چیست؟


وزارت بهداشت قطعا کوتاهی‌هایی داشته و به هرحال یک مقدار هم قوانینی که وجود داشته پزشکان را برای خدمت در این عرصه اجبار نمی‌کرده. یک زمانی طرح اجباری پزشکان ۵سال بود که بعده‌ها شد ۲سال. در نهایت ایثارگران استثنا شدند و همچنین با لابی‌هایی که میشود، همه این‌ها باهم تاثیر دارد که متاسفانه همه‌اش از جانب دولت نیست و بعضی از آن از جانب دیگران هست که افراد براساس تعهدشان به مناطق محروم نمی‌مانند.

حرف ظاهری دوستان وزارت بهداشت این هست که جوانب بررسی بشود. به هرحال با توجه به رشد جمعیتی که انشاءالله رخ دهد ظرفیت پزشکان باید بیشتر شود البته با توجه به زیرساخت‌هایی که وجود دارد و حتما باید کار، کارشناسی شده باشد.

در نهایت باید بگویم بحث کمبود پزشک پیش از ایجاد زیرساخت باید با توجه به ظرفیت دانشگا‌ه‌ها باشد چراکه بعضی از دانشگا‌ه‌ها بطور بالقوه توانایی افزایش ظرفیت را دارند. آن‌ها باید مورد به مورد بررسی شده و از ظرفیت دانشگاه آزاد نیز برای این مورد استفاده کرد.