متن خطبه حجت السلام والمسلمین رادمرد امام جمعه ماهدشت، مبنی بر تقوا، هفته دفاع مقدس، روز آتش نشانی و مشکلات شهر ماهدشت، به شرح زیر است:

حرکت در مسیر تقوای الهی انسان را مهیا میکند، برای رسیدن به موفقیت‌های الهی، اگر از این راه رفتید، آن وقت نتایج خوبی به دست شما خواهد رسید که آن نتایج را هم خدا در قرآن مکرّر در آیات متعدّد قرآنی بیان کرده: اِتَّقُوا اللهَ لَعَلَّکُم تُرحَمون، رحمت الهی؛ لَعَلَّکُم تُفلِحون -فلاح یعنی رستگاری- اگر تقوا بود، رستگاری برای انسان پیش می‌آید؛ لَعَلَّکُم تَهتَدون؛ تقوا موجب هدایت است، وقتی تقوا داشتید، مشکلات، کوره‌راه‌ها از جلوی شما عقب خواهد رفت و راه درست برای شما روشن خواهد شد.

اگر تقوا داشته باشید، موجب فرقان است، یَجعَل لَکُم فُرقانًا؛ فرقان یعنی قدرت تشخیص؛ این خیلی مهم است.

ما در همه‌ی مسائل زندگی نیاز داریم به قدرت تشخیص که راه درست را از نادرست، حق را از باطل تشخیص بدهیم؛ با «تقوا» فرقان به وجود می‌آید، قدرت تشخیص به وجود می‌آید.

یک چیز دیگر: وَ مَن یَتَّقِ اللهَ یَجعَل لَهُ مَخرَجاً - «مَخرَج» یعنی بن‌بست‌شکنی- اگر تقوا باشد، بن‌بستی وجود ندارد، بن‌بست در کارتان نیست.

در همه‌ی زمینه‌ها اگر تقوا داشته باشید، مراعات کنید، همان پروای مورد نظر و ملاحظه‌ی از خدای متعال را داشته باشید، بن‌بستی در مقابل شما وجود ندارد؛ و بصیرت [هم به انسان میدهد].

اینها وعده‌های قرآنی است برای تقوا. وَمَن اَصدَقُ مِنَ اللهِ قیلًا؛ (۸) هیچ کس، هیچ وعده‌دهنده‌ای صادق‌تر از خدای متعال نیست؛ وقتی خدای متعال وعده میدهد، تحقّق پیدا میکند، قطعی است و در این شکّی نیست.

در حاشیه‌ی دعوت به تقوا در قرآن -که از اوّل تا آخر آن بار‌ها و بار‌ها ما‌ها به تقوا دعوت شدیم؛ به همین حقیقت کارساز و راهگشا- و در قبال این، تقوای از غیر خدا هم مطرح شده که در سوره‌ی نحل آمده: وَ لَهُ الدّینُ واصِبًا اَفَغَیرَ اللهِ تَتَّقون؛ آیا از غیر خدا ملاحظه میکنید؟ خب، غیر خدا یعنی چه؟ ملاحظه‌ی پدر انسان، مادر انسان که خوب است، ملاحظه‌ی برادر مؤمن که خیلی خوب است، اینها مراد نیست؛ یعنی قدرت‌های غیر خدایی، قدرت‌های ضدّ خدایی. پس وقتی ما پایبند تقوا شدیم، از قدرت خدا پروا میکنیم، از قدرت‌های غیر خدا پروا نمیکنیم؛ «پروا نمیکنیم» یعنی ملاحظه‌ی آنها را نمیکنیم. نه اینکه حواسمان را جمع نمیکنیم؛ چرا، باید حواسمان جمع باشد، امّا از آنها نمیترسیم، فکر نمیکنیم که زندگی ما، سعادت ما، آینده‌ِی ما، سرنوشت ما دست آنها است؛ این لازمه‌ی تقوا است.

ببینید؛ اینها همه راه‌های پیروزی یک ملّت است، یعنی در یک امّت اسلامی وقتی تقوا بود، و این جور اندیشیدن، و این جور عمل کردن بود، قهراً شکوفایی پیش می‌آید، حرکت پیش می‌آید و پیشروی، اعتلا، ارتقا، و آن وقت «لِیُظهِرَهُ عَلَی الدّینِ کُلِّه» میشود که خدای متعال، مکرّر و چند بار در قرآن آمده است. تقوا دامنه‌ی وسیعی هم دارد؛ یعنی از خلوت دل شما تقوا وجود دارد که شهوات را در دل راه ندهید، رَیب و شکّ در حق را در دل راه ندهید، هوای نفْس را از خودتان دور کنید؛ تا مسائل اجتماعی و مربوط به جامعه و ...

در هفته دفاع مقدس یکی از برنامه‌هایی که باید اجرا می‌شد، برگزاری سلسله نشست‌هایی بود به جهت پرداختن به موضوعات پیرامونی دفاع مقدس که برای نسل جدید ما بسیار جذاب است، به جهت اینکه فضای مجازی که فعلا یله و رهاست و هنوز به تعبیر رهبری عزیز حکمرانی قانون بر آن رخ نداده که باید بشود، شبهات و سوال‌های زیادی را ایجاد کرده و در برخی موارد نوجوان و جوان ما را آنها قانع کردند و به تصمیم و رفتار رسانده اند! که در برخی حوادث انسان می‌بیند! اما ما به عنوان کسانیکه به هر شکل و عنوانی در پدید آمدن انقلاب و حرکت ارزشمند دفاع مقدس نقش داشته ایم و همچنین دستگاه‌های متولی این عرصه، بر اثر غفلت و یا خاطر جمعی کاذب، سراغ نوجوانان و جوانانمان نرفتیم و پای سخن آنها ننشستیم و از طرفی هم به سوال‌های آنها پاسخ ندادیم یا پاسخ قانع کننده‌ای ندادیم، فکر کردیم با صرفا اردو و مسابقه و برنامه‌های این چنینی آنها را دچار تحول می‌کنیم! هرچند آنها در جای خودش لازم است، این شد نتیجه کارها، البته ممکن است استثناء‌هایی داشته باشد، مجموعه‌ای، تشکلی برخی اقدامات خوب و موثر را داشته باشند، اما عمومیت ندارد، اینکه رویه‌ای در مدارس ما و مراکز آموزش عالی ما بشود، نشده؟! یکی از سوالات که هنوز هم مطرح است و به انحاء مختلف مطرح می‌شود یا با سوال مستقیم یا با رفتار و کنش سیاسی برخی جریان‌های سیاسی یا با سرمقاله‌های کذایی برخی روزنامه‌ها و نشریات و ...، سوالی که حضرت آقا هم در جمع پیشکسوتان عرصه ایثار و شهادت بیان کردند که «چرا این جنگ آغاز شد؟».

جواب مفصلی هم مطرح فرمودند که بنده به بخشی از آن می‌پردازم، اولا انگیزه‌ی حمله‌ی به مرز‌های ایران انقلابی مخصوص صدّام و حزب بعث نبود.

شاید بتوان گفت که انگیزه‌ی سردمداران نظم جهانیِ آن روز از صدّام برای حمله‌ی به مرز‌های ایران بسیار بیشتر، و حدّاقل به اندازه‌ی او بود. یعنی آن روز دو قدرت بزرگ در دنیا بودند و هر کدام دنباله‌هایی داشتند؛ آن دو قدرت، آمریکا بود و شوروی سابق؛ دنباله‌ی هر کدام هم یک مجموعه‌هایی ــ دولتهایی، نظام‌های سیاسی‌ای ــ بودند؛ تقریباً همه‌ی اینها در این قضیّه انگیزه داشتند.

جمهوری اسلامی، ایران اسلامی برای اینها یک عنصر غیر قابل تحمّل بود؛ چرا؟ سؤال این است: چرا ایران اسلامی غیر قابل تحمّل بود؟ علّت این بود که در این نقطه‌ی حسّاس دنیا یک انقلاب مردمی بی‌نظیر به وجود آمده بود و تفکّر و اندیشه جدیدی برای اداره‌ی جهان ارائه شده بود؛ آن روز جهان، جهان سلطه بود؛ البتّه امروز هم هست لکن آن روز سخنی، فریادی، موضع صریحی در مقابل این نظم باطل و نابودکننده‌ی فضیلت‌ها و ارزش‌ها وجود نداشت؛ نظم جهان، نظم سلطه بود.

نظم حاکم آن روز بر جهان، این تفکّر جدید ایران اسلامی را نمیتوانست تحمّل کند؛ «نظام سلطه» یعنی چه؟ یعنی دنیا به دو بخش تقسیم میشود: بعضی کشور‌ها سلطه‌گرند، بعضی کشور‌ها سلطه‌پذیرند؛ و حالت سومی ندارد.

جمهوری اسلامی، انقلاب اسلامی، نظام اسلامی یک فریاد صریح علیه این نظم بود: «یعنی چه؟ چرا باید سلطه‌گری وجود داشته باشد؟ چرا باید فلان کشور، صرفاً به این دلیل که مثلاً دارای فلان تجهیزات پیشرفته‌ی نظامی است، حق داشته باشد نظر خود را، فرهنگ خود را، خواسته‌ی خود را بر مجموعه‌ای از کشور‌ها تحمیل کند؟ چرا؟». جمهوری اسلامی سخن جدیدی در قبال این نظم باطل بود و زورگویان عالم، سلطه‌گران عالم، این را تحمّل نمیکردند؛ میدانستند که این حرف، این فکر، خاصیّتش توسعه یافتن در دنیا است ــ درست فهمیده بودند ــ و توسعه یافت؛ این فکر در دنیا توسعه یافت و ملّتها را جذب کرد. همه‌ی اینها ــ چه آمریکا، چه شوروی، چه کشور‌های ناتو که دنباله‌رو آمریکا بودند، چه کشور‌هایی که دنباله‌رو شوروی بودند ــ منتظر یک فرصت بودند، صدّام آن فرصت را برای اینها فراهم کرد؛ آدم جاه‌طلب، قدرت‌طلب، طمّاع، پُررو، وقیح، ظالم، بی‌ملاحظه، دم دست ایران، پشت مرز‌های ایران؛ این را تحریک کردند و به کشورمان حمله کرد.

در امتداد همان شبهاتی که عرض کردم حضرت آقا به موضوع مرتبط دیگری پرداختند و فرمودند، امروز بعضی‌ها از داخلِ خودمان جمهوری اسلامی را ملامت میکنند که «جمهوری اسلامی با دنیا بد است، با دنیا قهر است»؛ این خلاف واقع است؛ چنین چیزی نیست.

اگر منظور این است که ما با دنیا کار سیاسی، کار اقتصادی، تعامل یا رفت‌وآمد نداریم، خب واضح است که این خلاف واقع است؛ ما امروز با مجموعه‌هایی کار میکنیم، رفت‌وآمد داریم، تعامل داریم، تجارت داریم که بیش از نیمی از مردم دنیا، در این مجموعه‌ها و در این کشور‌ها زندگی میکنند.

این هوچی‌بازی‌هایی که گاهی از بعضی‌ها مشاهده میشود که «با همه قهریم، با همه بدیم»، نه، با همه قهر نیستیم، بد نیستیم؛ اگر مراد این است، درست نیست. اگر مقصود این است که ما با نظم سیاسی نظام سلطه مخالفیم، بله، این درست است.

امروز هم مثل همان اوّل انقلاب، ما با نظام سلطه مخالفیم، با تسلّط آمریکا مخالفیم.

امروز دیگر شوروی وجود ندارد، امّا آمریکا در رأس کشور‌های غربی و یکّه‌تازند؛ می‌بینیم نتایج کارهایشان را: جنگ‌هایی که راه می‌افتد، ظلم‌هایی که میشود، تبعیض‌هایی که صورت میگیرد، ملّتهایی که زیر فشار قرار میگیرند؛ ما با اینها مخالفیم، صریحاً هم مخالفت خودمان را ابراز میکنیم.

این وضعیّتی است که آن روز وجود داشت، امروز هم وجود دارد؛ امّا آن روز انگیزه‌ی حمله‌ی به مرز‌های ایران شد، و امروز به برکت ایستادگی ملّت ایران، به برکت حضور قدرتمندانه‌ی ملّت ایران در صحنه‌های مختلف، آن جرئت را دیگر ندارند که به مرز‌ها حمله کنند، و جور دیگری مشغول موذیگری و مشغول دشمنی کردن و عنادند.

پرداختن به این مسائل اساسی و از این دست سوالات که وجود دارد و برخی هم دامن می‌زنند، جریان انقلابی و فعالان عرصه ایثار و شهادت باید به این موضوع توجه کنند و برخی اوقات شنیده میشود که مطرح می‌کنند که دیگر اثر ندارد و با بی انگیزه‌ای کامل رفتار می‌کنند، این درست نیست، اثرگذار است و از تلاش نباید ایستاد.


در جریان سفر رئیس جمهور محترم به آمریکا و برنامه سازمان ملل، موضع گیری‌های خوبی انجام شد، در قبال برخی سیاست‌ها سیاست خارجی ما از جمله حمایت از مردم مظلوم فلسطین و غزه و لبنان، اما برخی کم دقتی‌ها در استفاده از واژه‌ها و برخی غفلت‌ها حاشیه‌هایی ایجاد کرد که هزینه ساز است برای جمهوری اسلامی، اینکه اگر اسرائیل سلاحش را زمین بگذارد، ما هم زمین می‌گذاریم، البته اگر قبل و بعد سخن و فضای کلی سخن را ببینیم شاید خیلی برداشت منفی از جمله نمیتوان داشت، اما خب، رسانه‌های مغرض و برای افراد دیگر به این مسائل کاری ندارد، آنچه را که خودشان می‌خواهند را بیان می‌کنند، از طرفی در این شرایط که جنگ سنگینی بین جریان مقاومت و رژیم صهیونیستی برقرار است، پخش این سخن به صلاح نبود، اولا که دشمنی اسرائل با ما و ما با او یک مسئله اندیشه ایست، هر وقت ما دست از اسلام برداریم و معارف دینی، مسئله تمام است ما میشویم یک عنصر خنثی و بی تفاوت در مسائل این چنینی مانند برخی کشور‌های بی خاصیت منطقه‌ای، هر وقت دست از استقلال خودمان برداشتیم، هر وقت بله قربان گوی استکبار شدیم، مطلب تمام است، آنها هم دست از دشمنی بر نمیدارند، بخاطر ذات طاغوتی که دارند و از هر آنچه الهی و خدایی است بیزارند، اینها همان محور تقابل حق و باطل است، که تا نابودی باطل ادامه خواهد داشت، فلذا او هیچوقت سلاحش را زمین نمیگذارد و ما هم همین طور، برای توجیه میشود گفت بیان این جمله شرطیه، بیان چیز ناممکنی بود، ولی همین مطلب را هم به شکل بهتری می‌شود بیان کرد که موجب برخی نگرانی‌ها نشود و باید در بکارگیری برخی واژه‌ها که بار معنایی خاصی در عرصه سیاست دارند، دقت بیشتری کرد.

خب همه‌ی ما شاهد جنایت‌های فجیع رژیم صهیونیستی هستم که در محکومیت این موضوع و حمایت از مردم مظلوم فلسطین و حمایت از حزب الله قهرمان بین الصلاتین برنامه ریزی شده که حمایت شما مردم عزیز به شکل منسجم نشان داده شود.

چند نکته پایانی:

مسئله شهرستان شدن ماهدشت، با اینکه طی لایحه‌ای به مجلس ارائه شده تقاضا داریم از مجمع نمایندگان استان البرز که این موضوع به جد پیگیر باشند تا زمینه تحقق آن ان شاءالله فراهم شود.

روز شنبه ۷ مهر روز آتش نشانی نامگذاری شده که از مسئول محترم آتش نشانی ماهدشت و کارکنان عزیز و پر تلاش آتش نشانی بسیار سپاسگزاریم و برای همه‌ی عزیزان آرزوی سلامتی و موفقیت داریم.

در حوزه مسائل اساسی شهر اگر اتحاد و انسجام شهری وجود نداشته باشد، موفقیت چشمگیری حاصل نخواهد شد، اینکه به خاطر هر بهانه‌ای که بیشتر ناشی از اختلاف سلیقه‌ها است در اجرای برنامه‌های و. جدایی‌ها بخواهد اتفاق بیفتد، در حوزه مسائل کلان شهر همیشه دچار اشکال خواهیم بود و برخی مسائل که تحت مدیریت سایر مجموعه‌ها و شهر‌ها هستیم، ممکن است تصمیم‌هایی گرفته شود که به صلاح کوتاه مدت یا بلند مدت شهر نیست، این با هم بودن را باید به شکل حقیقی و درست به نمایش گذاشت تا همه مردم منتفع شود.